بررسی وضعیت مرگ برنامه ریزی شده سلولی در بیماری پریودنتیت مزمن و پریودنتیت تهاجمی

سابقه و هدف: مرگ برنامه ریزی شده سلولی (apoptosis) یک نوع مرگ فیزیولوژیک است. تحقیقات زیادی نشان دهنده اثر این فرایند در پاتوژنز بیماریهای پریودنتال بوده اند. اکثر این تحقیقات بر روی پریودنتیت مزمن (chronic sever periodontitis) انجام شده اند. هدف ما در این تحقیق بررسی اختصاصی برروی مونونوکلئرهای بافت لثه در بیماری پریودنتیت تهاجمی (aggressive periodontitis) بود.مواد و روشها: مطالعه به روش تجربی - تحلیلی صورت پذیرفت. نمونه ها به سه دسته سالم، پریودنتیت مزمن و پریودنتیت تهاجمی تقسیم شده، در هر کدام از گروهها 15 نمونه قرار داده شد. نمونه ها پس از فیکس شدن در فرمالین 10 درصد به مدت 24 ساعت در پارافین قرار داده شدند. به وسیله میکروتوم از بلوکهای پارافینی مقطعهای 4 میکرونی تهیه شد. تکنیک بررسی دو آنتی بادی fas و bcl-2 به وسیله immunohistochemistry بررسی شدند. مقطعهای بافتی همچنین با h&e; نیز رنگ آمیزی شدند. شمارش سلولها در بافتها به صورت مثبت (بیان گیرنده رنگ گرفته شده در سطح سلول) و منفی (عدم بیان گیرنده رنگ گرفته شده در سطح سلول) ثبت شد و آنالیزهای آماری روی آنها انجام گرفت.یافته ها: بروز گیرنده fas در بیماری پریودنتیت تهاجمی 69/2±86/3 بود. درصد بروز bcl-2 در همین دسته بیماری 24/6±57/36 درصد گزارش شد. در بیماری پریودنتیت مزمن این میزان به ترتیب برای گیرنده fas (17.26±37.73%) و برای bcl-2 (15.53±68.34) بود. کاهش گیرنده fas و bcl-2 در سطح سلولهای منونوکلئر در نمونه های پریودنتیت تهاجمی از نظر آماری تفاوت معنی داری را در مقایسه با نمونه های سالم و پریودنتیت مزمن نشان داد ( mann-whitney testو p value<0.05). نتیجه گیری: یافته ها بیانگر کاهش چشمگیر بیان گیرنده fas در سلولهای منونوکلئر در بیماری پریودنتیت تهاجمی بودند، به علاوه این درصد در مورد گیرنده bcl-2 نیز صادق بود و کمتر از نمونه های سالم و پریودنتیت مزمن بود. بنابراین میتوان این چنین فرض کرد که اختلال در روند مرگ سلولهای منونوکلئر جمله عوامل اصلی در روند پاتوژنز بیماری پریودنتیت تهاجمی است.